Złamane serce, śmierć bliskiej osoby, utrata pracy — wszystkie te sytuacje mają jedną wspólną cechę: wywołują smutek. Smutek jest normalną emocją u ludzi: przyczynia się do dostosowania osoby z jego lub jej środowiska i uczestniczy w równowadze nastroju. Uczucie smutku może objawiać się w różnych formach: ponury nastrój, niekontrolowany płacz, wycofanie, utrata apetytu, utrata wagi. Smutek może trwać kilka godzin lub rozłożone na kilka dni: to nie jest nienormalne, to jest ludzkie.
Smutek czy depresja?
Tym, co naprawdę odróżnia smutek od depresji (która jest prawdziwą chorobą, zaburzeniem psychicznym uznanym przez Światową Organizację Zdrowia), jest zdolność do modulowania swoich emocji.
Osoba, która czuje smutek, nadal będzie mogła cieszyć się chwilą spędzoną z bliskimi: będzie mogła szczerze uśmiechnąć się przed zabawnym filmem, poczuje się wesoło, gdy przywołane zostaną szczęśliwe wspomnienia, będzie mogła cieszyć się dobrym posiłkiem. Krótko mówiąc, będzie ona w stanie odczuwać coś innego niż smutek (i dostrzegać wokół siebie pozytywy), nawet jeśli ta emocja pozostanie dominująca.
Depresja — powszechne zaburzenie psychiczne.
Depresja nie jest chorobą rzadką: szacuje się, 1,5 miliona Polaków na nią cierpi. Depresja może pojawić się w każdym wieku, choć istnieje szczyt diagnostyczny między 20 a 30 rokiem życia i po 55 roku życia, szczególnie u kobiet.
Osoba cierpiąca na depresję nie będzie potrafiła modulować swoich emocji: będzie mogła odczuwać jedynie smutek – dodaje specjalista. Rzeczy, które kiedyś sprawiały im przyjemność, nie dają im już radości. Prowadzi to niekiedy do nieporozumień między pacjentem a osobami z jego otoczenia! I nie chodzi tu o brak siły woli: depresja to patologia, która polega na dysfunkcji mózgu — osoba “utknęła” w trybie “smutek”.
Jakie są objawy depresji?
Istnieją również inne objawy, które mogą towarzyszyć depresji.
- Niski nastrój, którego nic nie jest w stanie poprawić.
- Ciągły smutek, który trwa przez 2 tygodnie lub dłużej.
- Anhedonia: osoba nie odczuwa już przyjemności z czynności, które wcześniej sprawiały jej radość (sport, działalność twórcza, jedzenie itp.).
- Brak motywacji do wykonywania codziennych czynności (apatia).
- Spowolnienie psychoruchowe (myśli i działania wydają się wolniejsze).
Oczywiście, depresja może być leczona: szacuje się, że pomiędzy psychoterapią a leczeniem farmakologicznym (opartym na lekach przeciwdepresyjnych), objawy zaczynają się poprawiać po 3 tygodniach; osoba pozostaje wrażliwa przez 7 do 8 miesięcy. W sumie leczenie trwa około roku.
