Prawidłowa socjalizacja dzieci- w domu czy w szkole?

Prawidłowa socjalizacja dzieci- w domu czy w szkole?

Nabywanie pożądanych zachowań społecznych, które pozwalają funkcjonować w grupie są długotrwałym procesem. Przestrzeganie norm i reguł przez dzieci jest niezbędne do nawiązywania relacji i zapobiega odrzuceniu przez ogół. Prawidłowa socjalizacja to szeroki temat, wokół którego narosło wiele nieprawdziwych przekonań.

Wśród najpopularniejszych zagadnień, jakie mity socjalizacji szkolnej są powielane, jest to, że dziecko poza placówką nie socjalizuje się. Ogólnie rzecz ujmując wiele osób twierdzi, że bez rówieśników w szkole, dziecko nie nabędzie zdolności społecznych i w efekcie stanie się zdziwaczałym odludkiem. Jeśli głębiej zastanowimy się nad tym stwierdzeniem, zobaczymy, że prawidłowa socjalizacja w rzeczywistości ma niewiele wspólnego ze szkołą. Dzieci są niejako przymuszone do przebywania w grupie około dwudziestu osób, które mają odmienne zainteresowania, poziom inteligencji oraz umiejętności społeczne.

 

Ponadto wychowawca nie jest w stanie czuwać nad każdym uczniem osobno i dochodzić przyczyn złego zachowania. W wyniku takiej sytuacji dzieci uczą się nie socjalizacji, ale dosłownie walki o przetrwanie, w której każde chwyty są dozwolone. Mity socjalizacji szkolnej polegają na zakłamaniu samego pojęcia socjalizacji, które zakłada przekazywanie prawidłowych wzorców zachowań. Uczniowie pozbawieni pomocy ze strony dorosłych nie socjalizują się, ale przejmują negatywne wzorce od rówieśników.

Zwolennicy edukacji domowej wskazują na powyższe argumenty i odpierają zarzuty, jakoby edukacja dom owa tworzyła osobowości nieprzystosowane społecznie. Socjalizacja w edukacji domowej zakłada, że to rodzice kształtują prawidłowe postawy i przekazują światopogląd oraz wartości cenione w danej rodzinie. Dzieci w ED, o ile jest ona prowadzona starannie mają także kontakty z rówieśnikami poza domem. Kółka zainteresowań, drużyny harcerskie, zaprzyjaźnione rodziny z dziećmi i własne rodzeństwo dają im możliwość nawiązywania interakcji i kontaktów. Prawidłowa socjalizacja w edukacji domowej pozwala na ukształtowanie osobowości w taki sposób, aby negatywne wpływy z zewnątrz nie dominowały.

 

Gdy przeciwstawimy zjawiska, jakim jest socjalizacja w edukacji domowej a socjalizacja w publicznej placówce, zobaczymy, że w szkołach znacznie częściej dochodzi do aktów przemocy, poczucia alienacji, problemów wychowawczych oraz depresji. Taki skutek uboczny rzekomej socjalizacji szkolnej przybiera nieraz drastyczne formy. Bicie i poniżanie przez innych uczniów prowadzić może nawet do samobójstwa dziecka.
Niebezpieczne mity socjalizacji szkolnej należy wziąć pod lupę. Przebywanie w środowisku szkolnym przez siedem, osiem godzin, sprawia, że brakuje czasu na prawdziwe, głębokie relacje. W takim momencie to szkoła staje się odpowiedzialna za rozwój dziecka, nie zaś rodzice, którzy często pracują i nie mają czasu, aby te relacje z dzieckiem stworzyć. Osamotnione i nierozumiane dziecko czuje się odrzucone. Szkoła nie ma możliwości, aby zająć się problemami ucznia, musi gonić z materiałem i realizować program, od czasu do czasu wystawiając jedynie oceny za zachowanie.

 

Socjalizacja w edukacji domowej ma większą szansę na powodzenie. Wzrastanie w poczuciu bezpieczeństwa i zrozumienia oraz ograniczenie złych wzorców są lepsze dla dziecka niż sztuczne środowisko szkolne.
Pamiętajmy jednak, że edukacja domowa nie jest dla wszystkich. Czasami, gdy szkoła publiczna jest placówką z dobrym podejściem do ucznia, prawidłowa socjalizacja może mieć miejsce w szkole państwowej. Zwłaszcza, kiedy rodzice nie czują się na siłach, aby zająć się własnymi dziećmi i ich wychowaniem. Także wtedy, kiedy rodzina jest dysfunkcyjna lub opiekunowie mają niskie wykształcenie.



Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *